15.02.Środa Spotkanie Pańskie Boska Liturgia godz.9:00

Середа Стрітення Господнє Божественна Літургія о 9:00

Poświęcenie świec 

W dniu święta Spotkania Pańskiego Cerkiew wspomina następujące wydarzenie z ziem­skiego życia Jezusa Chrystusa. Żydzi mieli zwyczaj, zgodnie z którym w 40 dzień po narodzeniu rodzice przynosili swego pierworodnego syna do świątyni, aby poświęcić go Bogu. Przy tym składali ofiarę, bogaci jagnię i gołębia, biedni dwa małe gołębie (por. Łk 2, 22-24, II i III Mojż.).

Zachowując ten zwyczaj Maria Panna i Józef przynieśli dzieciątko Jezus do świątyni, a w ofierze złożyli parę gołębi. W świątyni spotkał Jezusa starzec Symeon, któremu Bóg obiecał, że nie umrze, dopóki nie zobaczy Zbawiciela. Św. Symeon długo oczekiwał spełnienia tej obietnicy. Natchniony przez Ducha Świętego przyszedł do świątyni, kiedy Maria Panna i Józef przynieśli tam Dziecię. Gdy św. Symeon ujrzał Jezusa, wziął Go na ręce i rzekł: "Teraz puszczasz sługę Swego, Panie, według słowa Swego, w pokoju, gdyż oczy moje widziały zbawienie Twoje, które przygotowałeś przed obliczem wszystkich ludzi: światłość, która oświeci pogan i chwałę ludu Twego izraelskiego" (Łk 2, 29-32).

Starzec przewidział walkę, która rozpęta się wśród ludzi wokół imienia Jezusowego i do­dał: "Oto ten przeznaczony jest, aby przezeń upadło i powstało wielu w Izraelu, i aby był znakiem, któremu się sprzeciwiać będą" (Łk 2, 34).

Zwracając się zaś do Marii, rzekł: "Także Twoją własną duszę przeniknie miecz", prze­powiadając cierpienia Matki, która zobaczy swego Syna rozpiętego na krzyżu.

Przy świątyni jerozolimskiej mieszkała wówczas prorokini Anna, 80 - letnia wdowa, służą­ca Bogu w poście i modlitwie. Ona również zaczęła wysławiać Boga i mówić wszystkim, że Dziecię to jest oczekiwanym Zbawicielem (Łk 2, 37-38).

Spotkanie Pańskie, to spotkanie starca Symeona z Chrystusem, człowieka z Bogiem, to spotkanie Starego i Nowego Testamentu. To również przypomnienie o tym, że i my do spot­kania z Bogiem powinniśmy się odpowiednio przygotować.

Na święto Spotkania Pańskiego przynosimy do cerkwi duże świece woskowe. Nazywa się je gromnicami. Świeca gromniczna obrazuje Matkę Bożą, która w pokorze oddaje się woli Bożej. Z niej narodził się Jezus Chrystus - światłość (płomień ze świecy), która świeci w ciemności i oświeca każdego człowieka.

Tropar

Radujsia, Błahodatnaja, Bohorodice Diewo, iż Tiebie bo wozsija Sołnce prawdy, Christos Boh nasz, proswieszczajaj suszczyja wo t'mie. Wiesielisia i ty, starcze prawiednyj, prijemyj wo objatija Swoboditiela dusz naszych, darujuszczaho nam woskresienije.

Bądź pozdrowiona Bogurodzico Panno, pełna łaski, albowiem z Ciebie zabłysło Słońce Prawdy - Chrystus Bóg nasz, by oświecić tych, którzy przebywają w ciemności. Ciesz się i ty starcze sprawiedliwy, który przyjąłeś w swoje objęcia Wybawiciela naszych dusz, ob­darowującego nas zmartwychwstaniem.

Wielkie Święta Cerkiewne, BMP, Białystok 2001 r.